Ev Hapsi +13

C.tesi Ara. 20, 2008 11:16 pm

O günü hayatım boyunca unutamam... Arkadaşlarımla gece evde tek başımıza oturuyorduk. Bir çılgınlık yapıp ruh çağıralım dedik. Her şey hazırdı, bir tek lambaları söndürmek kalmıştı. Ben arkadaşlarıma vazgeçmemizi önerdim fakat dinlemediler. Çabalarım çare değildi ve ben masadaydım. Lamba sönmüştü sadece bir mum ışığı vardı. Çağırdık ve o gece kabusa döndü. Bilgisayarım kendi kendine açılıyor tuhaf sesler çıkarıyordu. Bilgisayarı kapattım ve televizyon izleyelim dedik. Nasıl olsa ruh gelmedi diye düşünüyorduk. Fakat tuhaf şeyler oluyordu. Babamı aramaya karar vermiştim. Evde durmak istemediğim için telefonu elime alıp kapının önünde oturdum. Babamı aradım gelmekte olduklarını söyledi. Biraz olsun rahatlamıştım. Arkadaşlarım gitmeleri gerektiğini söyledi artık ağlıyordum. Kapı açıktı ve ben kapının önündeydim. Bir anda ses geldi, içeri geçtim. Bütün evin kapları kapanmıştı ve telefonun kablosu çıkmıştı. Ağlamaya başladım ve o an babamlar geldi. Ama ben içeride kalmıştım. Anahtarım kapıyı açmıyordu ve evin içinde sıkışıp kalmıştım. Kapıyı yumruklamaya başladım. Babamın kapıdaki sesini duyuyordum ama kendi sesimi ona duyuramıyordum. Telefona sarıldım ama arama yapamıyordum. Babamın sesi giderek endişeli geliyordu. Evden takırtılar, gıcırtılar, ayak sesleri geliyordu. Çığlıklarımı duyuramadım. Çaresizdim. Kapının dibine sinmiş bir şekilde sesleri dinliyordum. Sesler yavaşça belirsizleşmeye başladı ve sustu, aynı anda kapı açıldı. Babama sarıldım ve öyle kaldım. Kısa süre içinde evden taşındık. Bir daha benzer bir durumda kalmadım. O gün olanlara hala anlam veremiyorum.

alıntı.